Ata haber göndermiş, “Çocuk çabuk yanıma gelsin” diye. Acele bir şekilde gittim “Otur” dedi.
Düşünceliydi.
“Çocuk... Saltanat ve hilâfet hakkında düşüncelerin nedir?” diye sordu.
“Paşam... Siz benden daha iyi bilirsiniz.” dedim.
“Dün akşam arkadaşları çağırdım, gece geç vakte kadar konuştuk” dedi. Bana baktı ne düşünüyorsun der gibi.
“Paşam... Arkadaşlarınız sizinle aynı fikirdedir” diye söyledim.
Kafasını salladı.
“Çocuk” dedi. “Yapayalnızım.”
“Peki, Paşam ne düşünüyorsunuz?” diye sordum.
“Çocuk şimdilik aramızda kalsın.” dedi.
“Yakın zamanda, Cumhuriyeti ilan edeceğim.”
Dondum kaldım.
Ayağa kalktı,
“Çocuk en iyisi Cumhuriyet rejimidir.” dedi.
İzin istedim, dile kolay altı yüz yıl sonra,
Kul olmaktan yurttaş olmaya geçiyorduk.