Beraber yürümek kolaymı?
Zor,hemde çok zor...
Birbirimize demediğimiz kalmadı...
Cenazeleri ayırdık...hastalıklara ölsede kurtulsak diyerek,beddua ettik...
Bundan sonra beraber yürümek gerçekten çok zor.
Keşke olmasaydı diyemem...
Bu demokrasi sınavıydı...
Hani milliyetçilik eşittir demokrasi naraları atıyorduk ya!.
Yalanmış,hikayeymiş...
Keşke demokratik bir hareket olduğumuza inanmasaydık...
Çünkü aslı yok...
Yalanmış.
Bu süreçte baktım...
Hiç temiz ülkücü kalmamış,herkes birbirini nelerle suçladı...
Yalandan olsa bundan sonra gözlerimizin içine bakarak konuşamayacağız...
Konuşsak riya olacak...
Samimiyet olmayacak...
Birbirimize ne demedikki?
Demekki bütün birliğimiz makam ve mevki içinmiş...
Büyük dava adamlığı birbirimizi yemek içinmiş...
Hiç bir şey eskisi gibi olmaz...
Olursa kendimizin insanlığı ve ülkücülüğünden şüphe etmemiz gerekir.
Kimse ile birlikte kavga edemeyiz...
Güçsüzlüğümüzden değil....
Biten enerjimizden ve heyecanımızdan hiç değil...
Korkaklığımızdan'da değil...
Birbirimize olan güvenimiz bitmiş...
Yalandan kağıda döktüğümüz sevgi kalmamış...
Yani hiç bir şey eskisi gibi olmayacak.
Beraber sırt sırta kavga etsek ne olur?
Birbirimizi gambazlarız,polise lüzum kalmaz ihbarda edebiliriz...
Hatta bu öldürdü diyebiliriz...
İşi çocuklarımıza kadar götürebiliriz...
Yapmadıkmı?
Yaptık yaptık,birbirimizi kandırmayalım,dünyanın öbür ucunda gördüğümüz elimizde büyüyen çocukların,biri görür diye elini bile sıkamadık...
Biri görürse diyerek,birbirinin cenazesine gitmeyenlerde...
Artık kavga için yürekmi olur..
HADİ'yin ordan...
Kandırmayın kendinizi.
Pekala bu işin sorumlusu kim?
Demokrasi...
Başka hadsizliğimiz...
Daha başka?
1 Kasım...
Ondan sonra?
Birbirini sevmeyen zorunlu olarak biraraya gelen,zorunluluğumuz...
Kısaca suçlu ve hain arayan gözlerimiz...
Ben böyle düşünüyorum,başka türlü düşünenlere saygı duyarım..
Hoşça kalın