Ülkemizde son yıllarda herşey 365 gün 7/24 siyaset ve tarihteki geçmiş olaylar ve amacı olarak kutuplaşmalı düşmanlıklar konuşulduğu için, bir filmi izlerken, geçmiş sahneyi düşünüp, o anki sahneyi kaçırmak gibi, ülkemizin asıl sorunlarını göremiyoruz.
Doğruları konuşmak ve ilgilenmek, kimseye bir fayda sağlamadığı gibi, 9.köye kadar kovulması ve dışlanması, hedef tahtasına konulması, kimseyi ilgilendirmediği için, elini taşın altına koyan çok az kişi oluyor.
Teknolojiye milletimiz akıllı telefonların, doğal mecburi dayatması olarak alıştı.İnternet ve bilgisayarı, bir uzay aracı gibi, zor ve anlaşılmaz zanneden çoğu kişi, zorunlu olarak akıllı telefonlara yönlenince aslında ne kadar kolay ve eğlenceli bir dünyaymış dedi.
Sosyal medyanın bu kadar yoğunluğa erişmesi, linç kültürüne büyük katkı sağladı.Hiçbir olumlu ya da olumsuz bir durum, duyulmaması mümkün olmadığı için ve doğru olsan bile, doğrularına yanlış diyecek milyonlar olduğu için, çok riskli bir hal aldı.
Konya Milli Eğitim Müdürlüğü'nün çalıştayından, imam hatip öğrencilerinin deizme yöneldiği sonuçlu rapor çıktığında, çıkan rapordan çok, gerçeğin açıklanması tepki çekti.Güneş balçıkla sıvanmaz.Er ya da geç gerçekler ortaya çıkar.Özellikle akılı telefon çağında.
Baştada belirttiğim gibi kral çıplak diyen çıkmadığı sürece, gerçekler herkesin bildiği halde, içinde saklamasına sebep oluyor.Kral çıplak dendiği zaman, herkes başlıyor eteğindeki taşları dökmeye.
Benim asıl gençliğimzde gördüğüm tehlike eşcinsellik.Çok kişiden tepki alacak bir açıklama bu.Vay herkesin kendi tercihi, vay özgürlük, vay homofobi misin? falan.
Tabi ki herkesin tercihi kimseyi ilgilendirmez.Ama toplumda alıştıra alıştıra, sempatik göstererek, meşrulaştırmaya itirazım var.Meşhur bir empati örneği var.
Madem lgbt karşıtı değilsin,babanla dayının ilişkisini ister misin? diye.
Eminim ki ezici çoğunluk,çocuğum hemcinsine ilgi duysun istemez.O zaman nedir bu meşrulaştırma ve sessizlik???
Cumhurbaşkanı'nın Bülent Ersoy'u her davetine, masasına almasından mı meşru hale geldi, Kerimcan'ların gençlere idol gösterilmesi.
Gençliğimiz iyi takip edilmeli, iyi yönlendirilmeli, geleceğe yön vereceksek, Türk gençliğini Kürşad gibi, Alparslan gibi,Mustafa Kemal ATATÜRK gibi yetişmelidir.
