Ata sıkı sıkı tembihatta bulunmuştu, gece bir araya gelip fikir alışverişinde bulunmak için.
Devrimler üzerinde çalışıyor aynı zamanda ekonomik kararların hayata geçmesi için yoğun çaba sarf ediyordu.
“Çocuk” diye seslendi!
“Buyur Paşam” dedim.
“Yapacağımız devrimlerde hata yapmamalıyız, eğitim konusunu en başa almalıyız. Türk Milleti'nin çocukları her alanda başarılı olmak zorunda” diye devam etti.
“Sağlık konusu ihmale gelmez, aynı zamanda memleketin her tarafına yol yapmalıyız ve fabrikalarımızı bir an önce kurmalıyız ve kimseye muhtaç olmamalıyız” diye sözlerini bitirdi.
İzin istedim.
“Gidebilirsin ama” dedi “Konuştuklarımız aramızda kalacak”
“Emredersiniz Paşam” dedim.
Gülümsedi.
