Suriye'de 61 yıllık Baas yönetiminin 8 Aralık'ta çökmesi, Bayırbucak Türkmenleri için yıllardır beklenen bir umut ışığı oldu. Ancak Lazkiye ilindeki Türkmen aileler, rejim güçlerince alıkonulan 150’den fazla yakınlarının akıbetini öğrenmek için şimdi daha güçlü bir mücadele veriyor.
Yılların Hasreti
2011-2014 yılları arasında Lazkiye’de rejim güçleri tarafından alıkonulan Türkmenlerden yalnızca bir kişi Baas rejiminin çöküşünden sonra serbest bırakıldı. Bu durum, kayıplarını arayan ailelerin umudunu artırırken belirsizlik içindeki bekleyişlerini daha da zorlaştırdı.
Suriye Türkmen Meclisi Başkan Yardımcısı Muhammed Kömürcü, alıkonulanların büyük çoğunluğunun hala nerede olduğuna dair bir bilgiye ulaşılamadığını belirtti. "Bu insanlar masumdu, sırf Türkmen oldukları için hedef alındılar. Şimdi ise aileler sevdiklerine kavuşmayı bekliyor" dedi.
Bir Kızın Babasına Özlemi
Baas rejiminin gölgesinde büyüyen 23 yaşındaki Merve Hımeyş, 24 Ağustos 2013’te alıkonulan babasını yıllardır bekliyor. İmam olan babasının cami önünde gözaltına alındığını ve daha sonra bir daha haber alınamadığını söyleyen Hımeyş, "Rejim düştüğünde eve döneceğini hayal etmiştik, ama hala ondan hiçbir iz yok" diyerek gözyaşlarını tutamadı.
Adalet ve Hakikat Arayışı
Türkmen aileler, kayıp yakınlarının bulunması için uluslararası toplumdan destek bekliyor. Baas rejimi döneminde yapılan insan hakları ihlalleri ve alıkonulanların durumu, şimdiki Suriye yönetiminin önünde çözülmeyi bekleyen büyük bir sorun olarak duruyor.
Suriye Türkmen Meclisi’nin çağrısı ise net: "Baas rejimi çöktü ama kaybolanlarımız hala geri dönmedi. Biz, onların nerede olduğunu öğrenene kadar mücadeleye devam edeceğiz."
Bayırbucak Türkmenleri için yeni bir dönemin başladığı bu günlerde, ailelerin tek dileği sevdiklerinin bir an önce evlerine dönmesi. Ancak bu bekleyişin ne kadar süreceği, hala belirsizliğini koruyor.
Hımeyş, olaydan 4 ay sonra hapisten çıktığını söyleyen kişinin başkent Şam'dan köye geldiğini, kendisini babasının gönderdiğini söylediğini aktardı.
Babasının durumunun iyi olduğu mesajından sonra kendisinden bir daha haber alamadıklarını kaydeden Hımeyş, babasına dair aldıkları tek bilginin Sednaya Hapishanesi'nde tutulduğu olduğunu belirtti.
Hımeyş, annesinin eşi hakkında haber almak için birçok kez Şam'a gittiğini hatta Adalet Bakanı'na bile ulaştığını ancak ne durumuna ne de yaşayıp yaşamadığına ilişkin bilgi alabildiklerini söyledi.
Annesinin bir yıl önce Şam'a gittiğinde bir subayın, babasının isminin bulunmadığını söylediğini aktaran Hımeyş, "Rejimin yıkılmasının ardından babamın döneceği umudu oluştu." dedi.
Hımeyş, sosyal medyada serbest kalanlara ilişkin paylaşımların kendilerine umut verdiğini dile getirerek "Hatta babamın isminin listede olduğu söylenmişti, herkes bizi arayıp soruyordu. Daha da umutlandık. Sevgiyi gördük, babam iyi biriydi, herkes onu severdi ancak dönmedi." diye konuştu.
Küçük kardeşlerinin babalarını hatırlamadığını anlatan Hımeyş, yıllardır her bayramı kardeşleriyle babalarının yolunu gözleyerek geçirdiğini ifade etti.
Hımeyş, "Annem bu eksikliği hissettirmemeye çalışsa da babamın yeri dolmuyor. Adını her bayram duyduğumuzda içimize acı çökerdi." diyerek duydukları özlemi anlattı.
