Bugün Paşa çok neşeliydi. Masasındaki düzenlilik dikkatimden kaçmadı.

“Çocuk” dedi. “Cumhuriyet'in ilanı ile ilgili çalışmalarımın sonuna geldim.”

Bir çocuk tavrı ile “Hadi birer kahve içelim” dedi.

Kahvelerimizi içerken “Çocuk.”

“Buyur Paşam” dedim.

“Çok mutluyum çok, benim milletim her şeyi hak ediyor.”

Sonra hüzünlendi,

“Bak Çocuk.”

“Zor biliyorum ama inan kısa zamanda ayağa kalkacağız ve Türk Milleti, ilelebet payidar kalacak” dedi.

Kahvelerimiz bitmişti, “Müsaadenizle Paşam” dedim ve huzurundan saygı ile ayrıldım.