Dul kadının çok mu çok güzel bir kızı vardır. Kadın kızını isteyeceklerden 500 bin lira başlık parası istemekte ve bundan aşağı asla olmayacağını söyler.
Delikanlının birisi kıza fena vurgundur.
Ama istenen o kadar başlık parsı yoktur.
Aylarca, çözüm arar ama bulamaz elinde de toru topu 300 bin lirası vardır.
Doluya koyar almaz, boşa koyar dolmaz. Bir açmazın içinde boğulmaktadır delikanlı.
Durumu babası öğrenir, delikanlıyı karşısına alır ve sorar:
-Çok mu seviyorsun bu kızı, onunla evlenmeyi çok mu istiyorsun.
Delikanlı:
-Hem ne kadar çok baba ah bir bilebilsen!
Adam: “ Öyleyse hemen gidip isteyelim.” Delikanlı derin bir “Offff!” çeker ve “Tamam isteyelim de baba, ama anası, 500 bin lira başlık istiyor. Beş kuruş da aşağı olmaz diyor.”
Adam gayet sakin sorar: “Kaç liran var?”
Delikanlı: “Ancak 300 bin liram.” Der demez adam, “Ulen eşek sıpası o kadar paran varda ne duruyoruz. Ver paraları bana, Hazır ol yarın gidip kızı istiyoruz.”
Delikanlı bir türlü kulaklarına inanamaz. Babasının ağzından bal akıyordur. Ümitsizce parayı verir.
Sabah kadının evindedirler.
Hoş beş faslından sonra, adam söze girer ve “Benim oğlan sizin kıza fena halde vurulmuş. Onun için Allah’ın emri, Peygamberin emriyle; şu yüz bin lirayı kızına başlık parası olarak verip kızını oğluma, şu yüz bin lirayı da sana başlık parası olarak verip seni de kendime istiyorum.” Der demez kadının yüzünde güller açar iş tatlıya bağlanır.
Komşuları kadına, “Hani beş yüz bin liradan aşağı olmaz diyordun yüz bine nasıl ikna oldun?“ diye sorduklarında, “Canım toptan alış verişlerde elbette indirim yapılır.” Cevabını verir.
Durumdan gayet memnun olan ve sevincinden yerinde duramayan delikanlı babasına, “Baba bu işi nasıl hallettin deyince, durum ortada değil mi oğlum.”
Delikanlı: “Kalan yüz bin lirayı ne yaptın?” diye sorunca da..
-Eeeee eşek sıpası onu da, kadınla evlenmeme rıza göstermesi için anana verdim.
Nasıl çözüm ama? Kriz böyle yönetilir.
Tereyağından kıl çeker gibi. İşler “Eyyyyy” lerle değil, kıvrak zekâ, akıl ve diplomasi diliyle çözülür.
