El yazması olarak hazırlanan Misak-ı Milli, Türkiye’nin kuruluş belgesi olarak kabul edilir. 28 Ocak 1920’de Osmanlı Meclis-i Mebusanı tarafından kabul edilen altı maddelik bir bildiri olan Misak-ı Milli, Türkiye’nin toprak bütünlüğünü ve gelecekte uygulanacak dış politikanın esaslarını belirler. Belge, Osmanlı İmparatorluğu’nun son Meclis-i Mebusanı’nda kabul edildi ve 121 milletvekilinin imzaları altında yer aldı.
I. Dünya Savaşı'nın sonrasında Türkiye tarafından sunulan bir tür "barış programı" olan Misak-ı Milli, Türkiye'nin kabul ettiği en düşük barış koşullarını içermekteydi. Temel prensipleri 23 Temmuz 1919'da toplanan Erzurum Kongresi'nde kabul edilmiş ve Felah-ı Vatan Grubu'nun bazı üyeleri tarafından son şekli verilmiştir.
MİSAKİ MİLLİ KARARLARI NEDİR?
1. Mondros Ateşkesi imzalandığı sırada işgal edilmemiş bölgeler kesin Türk yurdudur, parçalanamaz.
2. Kars, Ardahan ve Batum'da (Elviya-i Selase) gerekirse referanduma gidilecektir.
3. Araplar kendi geleceklerini kendileri belirleyecektir. (Arapların çoğunlukla yaşadığı yerlerde referandum yapılacaktır.)
4. Batı Trakya'nın geleceği referandum ile belirlenecektir.
5. İstanbul, Marmara ve Halifenin güvenliği sağlandığı takdirde, Boğazlar trafiğe açılacaktır.
6. Azınlıklara, diğer ülkelerdeki Türk azınlığa tanınan haklar tanınacaktır.
7. Siyasi, mali ve adli gelişmemizi engelleyen sınırlamalar kabul edilemez. (Kapitülasyonlar)
Misak-ı Milli Arap harfleriyle Osmanlı Türkçesi
Misak-ı Milli Osmanlı Türkçesi
