Ne zaman Irak Türkmen'leri aklıma gelse içimi bir hüzün ve utanma duygusu kaplar.Kalpleri her zaman anavatanın yanında olan ve hiç bir zaman hislerine karşılık bulamayan soydaşlarımız.
Birinci dünya savaşı ve sonrasında Osmanlı'nın yıkılmasıyla ve sonrasında kurulan sunii Irak devletine bağlanıp bizden koparılan soydaşlarımız.
Bilinçli olarak arada fark yaratmak amacıyla, Türk değil Türkmen denen soydaşlarımız.
Günümüze kadar 20' den fazla katliam yaşayan Irak Türk'leri hiçbirinde Türkiye'den yeterli desteği görememiştir.Gözler kör kulaklar sağır olmuştur.Çoğu katliam haber dahi olmamıştır.
Özellikle ABD işgali sonrası,Türk katliamları sıradan bir olay haline gelmiştir.İster Krallık,ister Cumhuriyet olsun Türk'lere bakış açısında aynı hiçbir değişiklik olmamış,sürekli baskı,tehdit,asimilasyon kaderleri olmuştur.
Hiçbir destek bulamadıkları halde ve çok cepheyle mücadele ettikleri halde kendi yiğitlikleri ve mücadele azimleriyle, ölmüş ama boyun eğmemişlerdir.Özellikle 1958 katliamından sonra gerek Irak'ın gerekse Türkiye'nin umursamazlığı peşmergelere bir özgüven sağlamış ve diğer katliamların önünü açmıştır.
ABD işgali sonrası nüfus müdürlüklerinin yağmalanması kırılma noktalarından biridir.
Vee günümüz!! tüm olanlara tüğ dikildi.Kerkük şehrinin valisi bir pkk'lı.Kerkük'te devlet dairelerine ve Kerkük kalesine sözde Kürdistan bayrağı asıldı.
Milli hassasiyeti olmayanların duyarsız kalması normal ama Türk milliyetçilerinin ve temsil eden partinin duyarsız kalması ,anlaşılması ve kabul edilmesi zor bir durum.
